Sposób działania (zob. rys. A)

Za pomocą urządzenia pomiarowego kontrolowane jest całe podłoże w zakresie działania czujnika (11) w kierunku A aż do maksymalnej głębokości detekcji.

Podczas każdego pomiaru automatycznie lokalizowane są obiekty metalowe (np. rura miedziana lub stal zbrojeniowa) i przewody pod napięciem (50−60 Hz).

W tym celu przyłożyć urządzenie pomiarowe do badanej powierzchni. Pierścień diodowy (2) zaświeci się, potwierdzając gotowość urządzenia do pomiaru.

Trzymać urządzenie pomiarowe za powierzchnię chwytową (8) z równomierną siłą. Nie zmieniać sposobu trzymania podczas pomiaru, a w szczególności nie zasłaniać zakresu działania czujnika (11).

Urządzenie pomiarowe należy przesuwać, wywierając lekki nacisk na podłoże, bez odrywania go od powierzchni ani zmiany siły nacisku – zawsze w linii prostej, w kierunku B. Ruch urządzenia pomiarowego powinien odbywać się w poprzek lokalizowanego obiektu. Jeśli ułożenie obiektu w ścianie nie jest znane, należy przeprowadzić pomiar krzyżowo (zob. rys. B).

Wskazania lokalizacji:

  • Jeżeli w zakresie działania czujnika nie zostanie wykryty żaden obiekt, pierścień diodowy (2) świeci się na zielono i nie rozbrzmiewa sygnał dźwiękowy.
  • Jeżeli urządzenie pomiarowe zbliża się do obiektu, pierścień diodowy (2) świeci się na czerwono. Wraz z malejącą odległością częstotliwość sygnału dźwiękowego wzrasta.
  • Nad środkiem obiektu świecą się wskaźniki środka obiektu (1) i rozbrzmiewa sygnał ciągły. Pierścień diodowy (2) świeci się nadal na czerwono.
  • Jeżeli urządzenie pomiarowe oddala się od obiektu, wskaźniki środka obiektu (1) przestają się świecić, a częstotliwość sygnału dźwiękowego maleje.

Podczas pierwszego przesunięcia urządzenia pomiarowego nad obiektem środek i granice obiektu są wskazywane zgrubnie.
Aby dokładnie zlokalizować środek obiektu, należy przesunąć urządzenie pomiarowe bez odrywania go od powierzchni z powrotem w kierunku obiektu, aż ponownie zostanie wskazany środek obiektu (wskazania środka obiektu (1) świecą się).
Aby określić dokładniejsze granice obiektu, należy przesuwać urządzenie pomiarowe w linii prostej od środka obiektu na zewnątrz, aż pierścień diodowy (2) przestanie świecić się na czerwono.

W przypadku wykrycia przewodu pod napięciem, świeci się wskaźnik przewodów pod napięciem (4).

W przypadku wykrycia obiektu metalowego (np. stal zbrojeniowa, rura miedziana), świeci się wskaźnik obiektu metalowego (5).

Otwór do zaznaczania (3) znajduje się nad środkowym punktem pomiaru. W razie potrzeby umożliwia on zaznaczenie środka i granic obiektu.

Wskazówka: Po zaznaczeniu obiektu przez otwór do zaznaczania (3) (np. za pomocą ołówka) należy rozpocząć pomiar od nowa, ponieważ ołówek może zakłócić pomiar.

  • Przewód musi znajdować się pod napięciem. Należy podłączyć odbiorniki prądu (np. lampy, urządzenia) do lokalizowanego przewodu. Włączyć odbiornik prądu, aby upewnić się, że przewód będzie znajdował się pod napięciem.
  • Sygnał o częstotliwości 50–60 Hz przewodu pod napięciem musi dotrzeć do urządzenia pomiarowego. Jeżeli przewód znajduje się w wilgotnej ścianie (np. wilgotność powietrza >50%), pod foliami metalowymi (np. termoizolacje) lub w pustej rurze metalowej, sygnał nie dotrze do urządzenia pomiarowego i przewód nie zostanie zlokalizowany.
  • Urządzenie pomiarowe musi być dobrze uziemione. Urządzenie należy mocno trzymać ręką (bez założonej rękawicy) za powierzchnię chwytową (8). Należy zwrócić uwagę na to, aby samemu utrzymywać dobry kontakt z podłogą. Noszenie obuwia z podeszwą o właściwościach izolacyjnych, korzystanie z drabin lub podestów może ten kontakt utrudniać. Podłoga także musi być uziemiona, w przeciwnym razie wykrycie przewodu nie będzie możliwe.
  • Sygnał o częstotliwości 50–60 Hz przewodu pod napięciem musi być nad przewodem silniejszy niż w jego bezpośrednim otoczeniu. Jeżeli ściana jest bardzo wilgotna lub niedostatecznie uziemiona, sygnał będzie równie silny na całej powierzchni ściany. Urządzenie pomiarowe wykazuje wówczas na większej powierzchni wykrycie sygnału, ale dokładna lokalizacja przewodu jest niemożliwa.
    W takim przypadku można przyłożyć wolną dłoń do ściany w odległości 20–30 cm od urządzenia pomiarowego, aby odprowadzić sygnał ze ściany. Nie należy zmieniać pozycji wolnej dłoni w czasie pomiaru.
  • Przewodów wielofazowych znajdujących się pod napięciem (znanych także pod nazwą „przewód trójfazowy pod napięciem” lub „przewód energetyczny pod napięciem”) nie można zlokalizować jako przewodu pod napięciem, ponieważ sygnały różnych faz wzajemnie się niwelują. Przewód wielofazowy pod napięciem można jednak zlokalizować na mniejszej głębokości jako obiekt metalowy.
  • Przewodzące powierzchnie ścian, np. określone rodzaje płytek, mogą spowodować, że przewody pod napięciem nie będą wskazywane lub pierścień diodowy (2) będzie świecił się na czerwono nad większym dużym ściany.
  • Płasko położone przewody pod napięciem (do maks. głębokości 2−3 cm) można dodatkowo lokalizować jako obiekt metalowy. Nie dotyczy to jednak przewodów licowych.
  • Przed przystąpieniem do wiercenia, cięcia lub frezowania w ścianach, sufitach lub podłogach należy wyłączyć odbiorniki prądu elektrycznego oraz wyłączyć zasilanie wszystkich przewodów pod napięciem. Po wykonaniu wszystkich prac należy sprawdzić, czy obiekty zamocowane do podłoża nie znajdują się pod napięciem.

  • Szersze obiekty można rozpoznać po tym, że pierścień diodowy (2) świeci się na czerwono nad szerokim fragmentem ściany. W pewnych warunkach szerokie obiekty nie będą wskazywane w całej rozciągłości.
  • Przed przystąpieniem do wiercenia otworów, cięcia lub frezowania w ścianach należy się dodatkowo zabezpieczyć, sięgając do innych źródeł informacji. Ponieważ na wyniki pomiarów wpływ mogą mieć zarówno czynniki zewnętrzne, jak i właściwości ściany, niebezpieczeństwo może zaistnieć także w sytuacji, gdy nie włącza się sygnał dźwiękowy, a pierścień diodowy (2) świeci się na zielono.