ข้อแนะนำในการทำงาน
- จับเครื่องมือไฟฟ้าเข้าบนหัวสกรู/น๊อตเมื่อเครื่องปิดอยู่เท่านั้น เครื่องมือที่หมุนอยู่อาจลื่นไถล
- เครื่องมือไฟฟ้าที่มี Bluetooth® โมดูล Low Energy GCY 42 (อุปกรณ์ประกอบ) ใส่อยู่มีการติดต่อสื่อสารแบบไร้สายที่ใช้คลื่นวิทยุ ต้องปฏิบัติตามข้อจำกัดในการใช้งานในท้องถิ่น ต. ย. เช่น ในเครื่องบิน หรือโรงพยาบาล
แรงบิดขึ้นอยู่กับระยะเวลากระแทก แรงบิดสูงสุดที่ได้เป็นผลจากยอดรวมของแต่ละแรงบิดที่ได้จากการกระแทก จะได้แรงบิดสูงสุดหลังจากกระแทกไปได้ 6-10 วินาที หลังช่วงเวลานี้ แรงบิดจะเพิ่มขึ้นเพียงเล็กน้อยเท่านั้น
ต้องกำหนดระยะเวลากระแทกสำหรับทุกๆ แรงบิดที่ต้องการ ตรวจสอบแรงบิดที่ได้จริงด้วยประแจวัดแรงบิดเสมอ
การขันสกรูแบบแข็ง แบบยืดหยุ่น หรือแบบนุ่ม
ในการทดสอบ แรงบิดที่ได้ในการกระแทกเป็นลำดับติดต่อกันจะถูกวัดและโอนเข้าแผนภาพ ซึ่งจะแสดงผลเป็นเส้นโค้งของลักษณะแรงบิด ระดับความสูงของเส้นโค้งคือแรงบิดสูงสุดที่ไปถึงได้ และระดับความชันแสดงระยะเวลาที่ไปถึงแรงบิดสูงสุด
ความลาดของแรงบิดขึ้นอยู่กับปัจจัยต่อไปนี้:
- คุณสมบัติความแข็งของสกรู/น๊อต
- ชนิดของตัวเสริม (ปะเก็นวงแหวน สปริงแผ่น แผ่นซีล)
- คุณสมบัติความแข็งของวัสดุที่จะขันสกรู/โบล์ทเข้าไป
- สภาพการหล่อลื่นน้ำมันตรงรอยต่อระหว่างสกรู/โบล์ทและวัสดุที่ขันเข้าไป
เนื่องด้วยปัจจัยดังกล่าวข้างต้น จึงมีการขันแบบต่างๆ กันดังต่อไปนี้:
- การขันแบบแข็ง เกิดขึ้นเมื่อขันโลหะบนโลหะโดยใช้ปะเก็นวงแหวน หลังใช้เวลากระแทกช่วงสั้นๆ ก็จะได้แรงบิดสูงสุด (เส้นโค้งมีลักษณะลาดชัน) การกระแทกเป็นเวลานานโดยไม่จำเป็นจะทำให้เครื่องชำรุดเสียหายเท่านั้น
- การขันแบบยืดหยุ่น เกิดขึ้นเมื่อขันโลหะบนโลหะ หากแต่ใช้วงแหวนสปริง สปริงแผ่น ตะปูหัวใหญ่หรือสกรู/น๊อตที่มีก้นรูปกรวย และเมื่อใช้ส่วนขยายเพิ่มเติม
- การขันแบบนุ่ม เกิดขึ้นเมื่อขันสกรู ต. ย. เช่น โลหะบนไม้ หรือเมื่อใช้ปะเก็นวงแหวนตะกั่ว หรือปะเก็นวงแหวนไฟเบอร์เป็นตัวเสริม
แรงบิดสูงสุดของการขันแบบยืดหยุ่นและแบบนุ่มจะต่ำกว่าแรงบิดขันแน่นสูงสุดของการขันแบบแข็ง และยังต้องการระยะเวลากระแทกที่ยาวนานกว่าอย่างเห็นได้ชัดอีกด้วย
ค่าอ้างอิงสำหรับแรงบิดขันแน่นสูงสุดสำหรับสกรู
กำหนดเป็น Nm คำนวณจากรูปตัดแรงเค้น; การใช้ประโยชน์จากจุดคราก 90 % (มีค่าสัมประสิทธิ์ของแรงเสียดทาน μผลรวม = 0.12) สำหรับการควบคุม ให้ตรวจสอบแรงบิดขันแน่นด้วยประแจวัดแรงบิดเสมอ
เกรดความแข็งแรงตาม DIN EN ISO 898 | สกรู/โบล์ทมาตรฐาน | โบล์ทความแข็งแรงสูง | ||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
3.6 | 4.6 | 4.8/5.6 | 6.8 | 8.8 | 10.9 | 12.9 | ||
M16 | 57 | 76 | 96 | 153 | 206 | 302 | 354 | |
M18 | 80 | 106 | 133 | 212 | 295 | 421 | 492 | |
M20 | 112 | 150 | 187 | 300 | 415 | 592 | 692 | |
M22 | 151 | 202 | 252 | 403 | 567 | 807 | 945 | |
M24 | 193 | 257 | 322 | 515 | 714 | 1017 | 1190 | |
M27 | 284 | 379 | 474 | 759 | 1050 | 1496 | 1750 | |
M30 | 386 | 515 | 644 | 1031 | 1428 | 2033 | 2380 | |
M33 | 523 | 697 | 871 | 1395 | 1928 | 2747 | 3214 | |
คำแนะนำ
ก่อนขันสกรูตัวใหญ่กว่า ยาวกว่า เข้าในเป็นวัสดุแข็ง ท่านควรเจาะรูนำด้วยเส้นผ่าศูนย์กลางหลักของเกลียวลึกประมาณ 2/3 ของความยาวสกรู
หมายเหตุ: ตรวจสอบให้แน่ใจว่าไม่มีชิ้นส่วนโลหะขนาดเล็กใดๆ ลอดเข้าไปในเครื่องมือไฟฟ้า
หลังจากทำงานที่ความเร็วรอบต่ำเป็นเวลานาน ท่านควรเดินเครื่องมือไฟฟ้าตัวเปล่าที่ความเร็วสูงสุดเป็นเวลาประมาณ 3 นาทีเพื่อให้เครื่องเย็นลง
คลิปนำ
เมื่อใช้คลิปนำ (4) ท่านจะสามารถแขวนเครื่องมือไฟฟ้า เช่น เข้ากับตัวนำได้
| ต้องขันสกรูคลิปนำเข้าให้แน่นด้วยแรงบิดการขันประมาณ 2.0–2.5 นิวตันเมตร |
